Pages

Wednesday, June 22, 2011

कधीतरी...

होईल एक नवी सुरवात,होईल पुन्हा नवी बरसात
सरून जाईल हिही रात, रात्रही टाकेल कधीतरी कात

पसरेल आकाश नव्या स्वप्नांचे
स्वप्नातही असेल स्वप्न अपुल्यांचे
नसेल कधी वादळ अप्रिय प्रश्नांचे
शब्दांविना अर्थ कळतील उत्तरांचे

होईल मोकळी पुन्हा वाट, होईल पुन्हा नवी पहाट
सरून जाईल हिही रात, रात्रही टाकेल कधीतरी कात

सुटतील पेच सारे आयुष्यांचे
लागेल प्रत्येक वळण सुखांचे
ग्रहण राहील कुठे सुक्या आसवांचे?
रात्रीस प्रश्न राहतील फक्त काजव्यांचे

असेल आयुष्याला नवी साथ, साथीची असेल औरच बात
सरून जाईल हिही रात, रात्रही टाकेल कधीतरी कात

Sunday, May 29, 2011

न जाणो का....?

न जाणो का आजकाल मन मनात हसतं
गर्दीत असूनही कधी गर्दीत ते नसतं
तुझ्याशिवाय आजकाल कुठं काय सुचतं
तू समोर नसल्यावर मन मनातच नसतं

न जाणो का आजकाल मन बेधुंद असतं
तुझ्या आठवणीत मनामध्येच बंद असतं
चांदण्यांना विचार गप्पांमध्ये तुझंच नाव असतं
तुझ्याविना चांदणं हे चांदणंही कुठं असतं?

न जाणो का आजकाल स्वप्न एकच दिसतं
स्वप्नात तुझ्याशिवाय दुसरं कुणीच नसतं
समोर कुणी नसलं तरी मनात तेच असतं
का न कळो तुला कि प्रेमात होत असंच असतं

Saturday, April 30, 2011

चलते चलते....

चलते चलते राहे राहोंमे खुदही थमने लगी
चलते चलते राहे अब मंजिले लगने लगी....

उनकी हसी ज़िन्दगीकी तमन्ना बनने लगी
उनकी मिठास हर सुबहोंमे अनकहे घुलने लगी
उनकी साथ अब हमेभी अच्छी लगने लगी
चलते चलते ये राहे अब मंजिले लगने लगी....

उनकी खुशबू अब हमारी सान्सोंमे बसने लगी
हवायेंभी उन्हें अब छूने को तरसने लगी
फासले भी उनके आने की दस्तक देने लगी
चलते चलते ये राहे अब मंजिले लगने लगी....

हमारी बाते सिर्फ उनकिही बाते करने लगी
निगाहोंमेभी अब उनकीही तस्वीर बसने लगी
ज़िन्दगी बहोत दिनोबाद प्यारिसी लगने लगी
चलते चलते ये राहे अब मंजिले लगने लगी....

Friday, April 1, 2011

तुमसेही...

कुछ दूर तुम भी साथ आओं,
चलते चलते हमारे दिलमे बस जाओ
हर सुबह सिर्फ तुमसेही हो,
सुबहकी पहली किरण से पहलेकी राहत बन जाओ

कुछ दूर तुम भी साथ आओं,
इन अजनबी फासलोंको अब तो भूल जाओ
हर शुरुवात सिर्फ तुमसेही हो,
हमे ज़िन्दगीसे मिलानेवाली प्यारिसी चाहत बन जाओ

कुछ दूर तुम भी साथ आओं,
उदास लम्होंमे हमारी मुस्कान बन जाओ
हर ख़ुशी सिर्फ तुमसेही हो,
हम खुदासे तुम्हेही मांगे ऐसी ख़ुशीकी आहट बन जाओ

कुछ दूर तुम भी साथ आओं,
तनहा राहोंमे हमारी हमसफ़र बन जाओ
हर सफ़र सिर्फ तुमसेही हो,
कभी न भूल पानेवाली जिंदगीकी आदत बन जाओ

कुछ दूर तुम भी साथ आओं,
आंखोंमे न खुलनेवाले ख्वाबसे बस जाओ
हर ख्वाब सिर्फ तुमसेही हो,
पूरी ज़िन्दगी एक ख्वाब लगे ऐसी प्यारिसी रात बन जाओ.......

Sunday, March 27, 2011

शेवटांचा पाऊस....

चिंब भिजलेल्या पावसात, आठवतंय तुझं माझं सोबत असणं
माझं तुला थांबवणं आणि मनात नसतानाही तुझं नकार देत राहणं

मग वाफाळत्या चहात ती glucoseची biscuits खात राहणं
तुझं एक घास खाणं आणि पुढचा घास नकळत मला भरवत राहणं

मग तुझ्या भिजलेल्या डोळ्यांनी माझ्या डोळ्यात अजून भिजून जाणं
त्यात चहाच्या टपरीवरचा मिणमिणता बल्ब लाजून विजून जाणं

मग वेळ होईल म्हणून तुझं लपून लपून घड्याळाकडे पाहत राहणं
मधूनच ठीक असलेली ओढणी पुन्हा ओढून उगाच सरळ करत राहणं

ओल्या चिंब रस्त्यात चालताना तू तुझा हात माझ्या हातात देत राहणं
अन कधी हलकेच माझ्या मिठीत स्वतःला विसरून लपत राहणं

त्या पावसानंतर पुन्हा कधी माझ्या घरी कोणताच पाऊस आला नाही
तुझी उणीव विसरवू शकेल असा त्यानंतर चहाही कधी मी पिला नाही

Friday, March 25, 2011

ती वाट पाहत थांबली होती......

दूर जाऊन एकट्यात ती वाट पाहत थांबली होती
न जाणो कशी पण आज ती भेट थोडी लांबली होती
सर्व होते आज बरोबर अजून गर्दी कुठे पांगली होती
दूर जाऊन एकट्यात ती वाट पाहत थांबली होती

काल वेळ थोडी आधीची मी बदलून सांगितली होती
"वेळेवर येशील ना", ती काल ओरडून बोलली होती
"येईन वेळेवर", काल अशी वेळ मी मारली होती
दूर जाऊन एकट्यात ती वाट पाहत थांबली होती

कामं उरलेली कालची आज करायला सांगितली होती
पोटात दुखतंय म्हणून अर्धी सुट्टी मी मागितली होती
मग आमची madam आज माझ्यावरच डाफरली होती
दूर जाऊन एकट्यात ती वाट पाहत थांबली होती

मनाने cubicle मधून कधीच उडी बाहेर मारली होती
मनापुढे कामाची खरंच कुठे कधी काही चालली होती?
आणि पुन्हा माझी नजर त्याच झाडाखाली थांबली होती
अजूनही ती एकट्यात माझीच वाट पाहत थांबली होती

Saturday, March 19, 2011

कालच्या आठवणी

ह्या कालच्या आठवणी आज कुठून वाहुनी आल्या
मनाच्या पत्यावर अजूनही तुझा हक्क सांगुनी गेल्या

न जाणो कुठूनी उरला, आभास तुझ्या असण्याचा
अंदाज न कधी आला, तू नसूनही इथेच असण्याचा

निवडले मी माझे आकाश, तुझ्या गावी न दिसणारे
न जपले स्वप्न मी कधी, तुझ्या मिठीत संपणारे

मार्ग आपण निवडले होते, कुठे कधीच न मिळणारे
न होती हि जाणीव, न मिळताही होते ते दिसणारे

दूर असूनही तू,जवळ राहशील असं वाटलं नव्हतं
सोडून जाशील मला, कधी स्वप्नातही वाटलं नव्हतं