चिंब भिजलेल्या पावसात, आठवतंय तुझं माझं सोबत असणं
माझं तुला थांबवणं आणि मनात नसतानाही तुझं नकार देत राहणं
मग वाफाळत्या चहात ती glucoseची biscuits खात राहणं
तुझं एक घास खाणं आणि पुढचा घास नकळत मला भरवत राहणं
मग तुझ्या भिजलेल्या डोळ्यांनी माझ्या डोळ्यात अजून भिजून जाणं
त्यात चहाच्या टपरीवरचा मिणमिणता बल्ब लाजून विजून जाणं
मग वेळ होईल म्हणून तुझं लपून लपून घड्याळाकडे पाहत राहणं
मधूनच ठीक असलेली ओढणी पुन्हा ओढून उगाच सरळ करत राहणं
ओल्या चिंब रस्त्यात चालताना तू तुझा हात माझ्या हातात देत राहणं
अन कधी हलकेच माझ्या मिठीत स्वतःला विसरून लपत राहणं
त्या पावसानंतर पुन्हा कधी माझ्या घरी कोणताच पाऊस आला नाही
तुझी उणीव विसरवू शकेल असा त्यानंतर चहाही कधी मी पिला नाही
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment